म सिड्निमा छु । नेपाल छाडेको आज ३ महिना भैसकेछ , थाहै पाईएन कसरि बित्यो यो ३ महिना , शायद यो चुस्त दौडिरहने शहरको बासिन्दा भएर होला समय बितेको पत्तै पाईन मैले त । तर भिन्ने भएको छ जिवन शैलि आजकल मेरो । पत्रकारको भुमिका त्यो पनि खेल पत्रकारको भुमिका निर्वाह गर्न पाउदा आनन्दित छु यो खेलकुदको शहरमा । जताततै खेलमैदान , खेल , खेलाडीहरु देखिन्छन यहा“त । एक दिनको कुरा हो , यहा“को प्रख्यात डार्लिङ्ग हार्बरमा अफ्नि जिवनसंगी डार्लिङ्ग संग घुमिरहेको थियो , मेरो छेउबाट एउटा चिनेको अनुहार छेउबाट गयो । म झस्याङ्ग भए“ , वकार युनिस , म त काम्न नै थाले , दौडिदै गएर एउटा फोटो खिचे , बा“कि गफ गर्न पाईन , वकार आफ्नो परिवार संग घुमिरहेका थिए । जिवन धन्य भएको जस्तै भयो । शायद यो खेलकुदको शहरमा भएको एउटा फाईदा यो पनि होला । भेटिरहन्छन् , क्रिकेटका हस्तिहरु , यहा“ कसैलाई कसैको मतलव छैन त्यसैले होला उनीहरु खुलेआम हिड्छन् । सबैभन्दा आनन्दको कुरा के छ भने जताततै आफ्नो देशका दाजु भाई दिदि बहिनिहरु हिडिरहेको पाईन्छ , पाखुरा सुकर््याएर काम गरिरहेका भेटिन्छन र जब उनीहरुले सुदिन दाई सन्चै भन्छन् तब निकै खुशि लाग्छ । काम गरेर आफ्नो रहन , खान पिन र कलेजको फिसको ब्यवस्थ ागर्न ब्यस्त छन् सबै , खुशि लाग्छ । म अहिले यहा“को एउटा टेलिभिजन स्टेशनमा काम सिक्दैछु । एस बि एस टेलिभिजन , यो टेलिभिजनको खासियत के हो भने यहा“ संसार छ , मतलब संसारका सबै ठाउ“का पत्रकारहरु काम गर्छन , मल्टिकल्चरल टेलिभिजन स्टेशन हो यो । यो टेलिभिजन स्टेशनको रेडियो पनि छ , हप्तामा एक दिन नेपाली कार्यक्रम पनि आउ“छ , मेरा पत्रकार मित्रहरु रसिज अर्याल र समिर घिमिरेले कहिले का“हि खेलकुद बिज्ञको रुपमा बोलाउछन् , अब क्रिकेटको बारेमा बोल्न पाउदा खुशि लाग्छ । समग्रमा भन्दा चलिरहेको छ मेरो जिन्दगीको गाडि यहा“ पनि , नेपाल हुदा जुन पेशाले खान लाउन दिईरहेको थियो यहा“ पनि त्यसैले नै साथ दिईरहेको छ । तर एउटा कुराले चाहि“ साह्ै दिक्क लाग्छ , यहा“ पनि नेपालीहरु बिभिन्न किसिमले बा“डिएका छन् । कोहि पार्टिको नारामा , कोहि जातपातको नारामा , कोहि पुर्वेलि भन्दै र कोहि पुर्वको पनि कुनै ठाउ“को संघको नाममा । एउटा कुहिएको स्याउले अरु स्याउहरुलाई पनि कुहाउ“छ भने झै , पक्कै पनि कुनै बेला केहि कुहिएका सोचहरुको प्रवेश नेपालबाट अष्ट्रेलियामा भयो र उसले कुहाउन थाल्यो । यो दुखको कुरा नै हो । यो कुरामा म देशलाई दोष दिन्न यो मानिसको कुहिएको मानसिकताको प्रतिफल हो । खैर यस्तो फाल्तुको कुरा गरेर समय बर्बाद नगरौं । यस्तैछ , चलिरहेको छ र चलिनैरहन्छ । आनन्द के छ भने बिजुलि छ , धारामा मुख हालेर आनन्दका साथ पनि खान पाईन्छ , नियम कानुन छ । अब यो शहरमा मेरो बसाई को ३ महिना सकिसकेको छ , २ बर्ष को योजना छ । फेरि भेटौला । सुदिन पोखरेल , सिड्निबाट ।

Border - Gavaskar Test Series 2012

Test match fever is all gone after Australian Open Tennis dominated Cricket this summer here in Australia. The domination started after years first Grand Slam Tennis Stareted at Melbourne. I am here not to talk about Tennis and I cant even forget almost 6 hours clash between Djokovic and Nadal. I am here to talk abt te Border-Gavaskar Trophy. I tweeted at the end of the 4 match test series about India’s flop duo’s Rahul and VVS retirement plans. I wrote” this will not gonn happen “ , and it wil not happen. No doubt they had extraordinary talent. Sachin well every one can put him on exceptional case , he will and can play as long as he wants to, by the way he is 38 years old and I guess waiting for his 100th ton to think about retirement. Among the all batsman who toured at this test series Sachin was the only player who looked in good touch, it was perfect bowling by the Aussies that made it difficult to him. Rahul 39 , VVS 37 and a flop show this summer has hinted to play more more and more, and they will trust me , because as they enter the big stage back home no one can stop them. This is what I don’t like about Indian Cricket Team. Tallents that are willing to play for their country has to wait a long long time and when time comes they look depressed waiting for long long time. Rohit Sharma is a good example, the selectors made him chew his nails even in the last match , we all guessed this time he will get a chance but he didn’t. This is what Indian team is , was and will be….. Indian bowlers , well I have a suggestion , do not tour abroad until and unless you produce a bolwer who can hit the deck ard 150 kmph , Zaheer was , Yadav has a bright future , but I missed Praveen Kumar and Bhajji…. As previous tour Team India were here at Australia to get rid of the cold weather back home , looked so , they lacked cricket basics. Few old legs combined with few young lazy legs, players chasing the ball as if a Bollyuood Actor running to hug his heroine in super slow motion,, u can imazine now. A tour should be planned and you should act on the plan and give a fight. Team Australia did this and they are holding the Border Gavaskar Trophy. Every player played their part, captain Clarke passed his exam , his decisions were extremely impressive and it striked the brain and hit the heart. This series became a good platform to former captain Ricky Ponting get his form back. Aussie bowlers are the true winners if we analyze the whole series. Hilfenhaus , Sidddle , Pattinson , Harris bowled according to the plan and they got the reward whenever their captained. Over all for me this summer's cricket result was EXPECTED and WRITTEN and i swear this series didn’t give me The Entertainment….. From Sydney – Sudin Pokharel extracted from my article from www.cricket.com.np

Unsung Hero Of Australia

India-Australia series is more focused on a few things: Can Sachin Tendulkar score his 100th century? Can Australian captain Michael Clarke lead the Australian team well enough? Can Team India win a series in Australia? Clarke has shown his maturity after 2-0 lead in the series. His dominating knock of 329 not out, his surprising declaration and the wins has made him a hero in Australia. Amongst all these discussions, a man is a hero behind the scene and I guess, no one has talked about him. I am talking about Australian bowling Coach Craig McDermott. It’s his troop which has rattled India, a team with world’s best batting line up, completely. Peter Siddle, Ben Hilfenhaus and James Pattioson have already sealed the show in the ongoing Border-Gavaskar trophy. I remember watching McDermott at his best during his days. He was an aggressive fast bowler who loved hitting the deck. Hitting the deck technique was seen in the current Australian bowlers. Hit the deck around off stumps and the ball will do the rest: this was the theory that the Aussie bowlers applied. Australians have started looking at Pattinson, a tall 21-year-old lad as an aggressive right arm fast bowler who is all set to go on the track of Glenn McGrath. I could see the pace, the movement and the temperament of the fast bowler. He has only played four Tests and has already taken 25 wickets. He will be out of the next two matches because of knee injury. Is it good news for India? Obviously not because Ryan Harris is all set to be in the team. During the second Test, I reached the Sydney Ground a bit early on first day to see the teams’ warm up sessions. I saw McDermott working with his troops, Siddle , Pattinson and Hilfenhaus. In the Melbourne Test, these bowlers took 18 wickets. They were all set to do the same at the Sydney Test and they did it again taking 19 wickets together. If India were not bowled out for just 191 in the first innings of Syndey Test, the scenario would have been different. It’s the bowlers who have taken a centre stage in the ongoing series. I talked about Hilfenhaus in my previous article, where I wrote as a swing bowler he has made his place in the playing XI. Hilfenhaus’ selection was a bit of controversial in Australia but he has proven them wrong. He has already taken 15 wickets in this series. Siddle lead the troop in a matured and aggressive way, he looked a different bowler this summer, he pitched the ball on a good line and the pace was there. Australia’s batsman Ricky Ponting , Clarke and Mike Hussey all are back in form. If we evaluate India’s performance everyone is struggling except Tendulkar. Tendulkar looked like of back in old days middling the ball well. The only negative thing that I saw in his inning was him switching the gear. Starting on a good pace from 100kmph and when he was about to reach 50 the pace came down to 10, again after 50 the pace went to 100, this switching of gear is not doing good for his consistency. An old person was watching the match with me, his name was Watson and he was from New South Wales. He told me that he has never missed a single Test match at Sydney and that day he was there to see Tendulkar’s landmark century which unfortunately he couldn’t. He said he loved to see him play. India is full of questions. VVS the very special batsman who had the ability to score against Australia seems a flop show. Will Rohit Sharma get a chance? What about Virat Kohli? And what about Ishant Sharma? They have done nothing yet. As the series is still alive with two more Tests to go, both the team will face each other at Adelaide next. Adelaide has the fastest and bouncy pitch. India is waiting for Tendulkar’s century, McDermott and his troops will be waiting his wickets! (Cricket Nepal’s special correspondent Sudin Pokharel is currently in Australia) Cricket.com.np Facebook & Twitter

All Set To Go ----

All set to go
Posted By Sudin Pokharel On Friday, December 16, 2011 03:10 PM. Under My Point
from www.cricket.com.np

Its summer here in Australia and Cricket lovers are all set to welcome the Boxing Day clash between two cricketing giants – India and Australia.

But before the clash of Titans on the turf, the war of views and opinions has started with experts flowing out their opinions on Twitter timeline.

Before all this started, India’s ‘the wall’ and one of the most descent cricketers Rahul Dravid showed a richness of his knowledge when he spoke at the Bradman Oration 2011.

Many cricket analysts called it ‘Memorable at the Memorial’. Dravid not only showed his seriousness about cricket but he showed his keen knowledge about the ‘Memorial ‘. Dravid, the first foreign player to deliver the Bradman Oration, said: “Players need to sacrifice a bit of personal comfort for the good of the game.”

India’s former cricketer Sanjay Manjreker tweeted: “No current cricketer I have known is more aware of the world outside cricket than Dravid. His talk in Canberra as expected, brilliant!”

Well, that was Dravid at his best outside the pitch. Now let’s talk about the fever here.

Team India is at Canberra playing practice match. The speculations and analysis have started pouring out everywhere where cricket lives. It was a tough day for the Indian bowlers on the first day of the tour match and all seemed struggling.

It will be a tough time for Australian selectors too. Wes Robinson and Tom Cooper’s tons have of course made them think a bit. Ishant Sharma was wicket-less and he bowled only five overs and Umesh Yadav was good on picking up three wickets.

Is it good news for the Australian Camp? May be or maybe not. Key players of Australian cricket team are on a camp practicing how to play swing. Well it’s just because of the defeat against the Black Caps at Hobart where Australian batting order collapsed at once, except T20 specialist David Werner, who played a fighting innings but couldn’t save the Test.

Pressure is mounting in both the camps as Indian strong batting line-up will be facing Australian new bowling sensation James Pattinson. It will be a big test for Indian openers Virender Shehwag and Gautam Gambhir and all eyes will be on Shewag, the hand eye co-ordination smasher. Of course all eyes will be on the little master as well because the world is waiting for his 100th century.

But no doubt pressure will be ticking in both the camps as the Boxing Day is coming close.

(Sudin Pokharel is currently in Sydney, Australia and is a contributing writer for Cricket Nepal.)
Cricket.com.np Facebook & Twitter

For latest updates and information about cricket in Nepal,
visit out Facebook page (and Like it) and Twitter (and Follow it).

फेरि एक पटक धेरै समयपछि केहि लेख्न मन लाग्यो लेख्न त सधै मन लाग्छ तर लेख्ने बिषय सोच्दा एउटै बिषय दिमागमा आउछ मेरो देश र यो संग जोडिएका धेरै पिडा दुख र हामि बाँचिरहेको ढु¨े युग ।

आज दिक्क लागि रहेको छ , मेरो एउटा साथि निमेशले आफ्नो फेश बुकमा बत्ति , पानि , ईन्टरनेटको बारेमा लेखेको थियो । उसको पिडा जायज हो , त्यो पिडा मेरो , तिम्रो ,तपाईको , हामि सबैको हो । दिक्कै लाग्छ सुत्दा बत्ति नहुने उठ्दा बत्ति नहुने , गित रेकर्ड गर्दा , अब मोबाईल चार्ज गर्न पनि लाईन नहुने . धन्य अफिसमा बत्ति हुन्छ मोबाईल चार्ज गर्ने काम सबै अफिसमा । मेरो मात्र होईन अफिस जाने सबै मित्रहरुको बिडम्बना यहि हो ।

घर बाहिर नि_िक्सयो काहालि लाग्दो भिड गाडिको भिड मान्छेको अस्तब्यस्त भिड , डर लाग्दो भएको छ राजधानि । बेलुका कामबाट घर फर्किदा डर लाग्छ सुनसान तिनकुने बानेश्वरको सडक बानेश्वर चोकमा केहि प्रहरि दाजुहरु । शान्ति सुरक्षाको त ह्वाट लागेको छ । अनि फेरि महिनामा एक दुई पटक सुरक्षा जाँच गर्न बसेका हुन्छन् प्रहरि दाजुहरु मुखबाट डु¨ डु¨ र_िक्स गनाएको हुन्छ प्रश्न कहाँबाट आउनु भएको म भन्छु अपिस कुन अपिस कान्तिपुर टिभि ए ल जानुस , यो सुविधा मैले पाएको छु । पत्रकार भएको फाईदा होला शायद । यसरि हुन्छ हाम्रो देशको शान्ति सुरक्षु ॥

मेरो एकजाना साथि बिदेशबाट केहि बर्ष अघि नेपाल आएको थियो । उ ९ बर्ष पछि नेपाल आएको थियो । उ धेरै दिनको बिदा लिएर आएको थियो नेपालमा केहि गर्न सकिन्छ कि भनेर उ २ हप्तामा भाग्यो । सकेन उसले यो वाताबरण पचाउन सकोस पनि त कसरि होउ । एस एल सि पछि अहिले सम्म सबै कुरा देखियो भोगियो अनि पचाईयो पनि Proud To Be A Nepali यो नारा यहा चरितार्थ हुन्छ । एकदम गर्वका साथ म भन्छु म नेपाली हु भनेर । बिदेश बसेका मित्रहरुमा देश प्रेमको भावना अलि बढि हुन्छ किनभने वहाहरु देशदेखि टाढा हुनुहुन्छ र हरेक मोडमा देशको याद आउछ तर मलाई सोध्नु हुन्छ भने म अन्तिममा देशको बारेमा सोच्छु । हो मलाई देशको माया लाग्छ तर शायद देशमै बसेर होला देशको बारेमा अन्तिममा सोच्ने गर्दछु म छातिमा हात राखेर भन्नुहोस तपाई सबैलाई लाग्ने कुरा पनि यहि हो । र त्यसैले बिदेश बसेका साथिहरु संग कुरा गर्दा उनीहरको पहिलो प्रश्न नै नेपाल कस्तो छ भन्ने हुन्छ अनि मेरो जवाफ ROCKING हुन्छ । के गर्ने खानु पर्यो लाउनु पर्यो परिवार पाल्नु पर्यो र देशको लागी सोचेर बस्यो भने भोकै हुईन्छ , हो यो स्वार्थि कुरा हो र आजकल हरेक नेपाली स्वार्थि भएका छन् । अब प्रश्न उठ्न सक्छ देश राम्रो भएन यि सबै कुरा भोग गर्न पाईन्छ अरे बाबा यत्रो बर्ष दॆखि देश राम्रो छ र एउटा सिस्टम बसिसक्यो । देश चलाउने हुन्छन् कोहि न कोहि अर्थतन्त्रको बारेमा ठुला ठुला गफ गर्ने देखि लिएर देशको काया पलट गर्ने सोच राख्ने बगमफुसे हरु त्यत्रो ठुलो गफ गर्नेहरुले केहि न केहि त गर्लान नि हो देशको लागी म त आफ्नो बारेमा सोच्छु भन्या तपाईहरु मलाई मतलबि नै भन्नुस तपाई आफ्नो छातिमा हात राखेर भन्नुस त के तपाई पनि यस्तै सोच्नु हुन्न । बिदेश बसेका साथिहरुलाई यो कुरा मन नपर्ला तर तपाई यहा बस्नु भएको भए तपाई पनि यस्तै सोच्नु हुन्थ्यो भन्या ……॥

यो यस्तो बिषय हो जसको बारेमा म १०० पृष्ठ सम्म लेख्न सक्छु धरोधर्म तर किन भेजा फ्राई गर्नु । मेरो जिवनशैलि ५ दिन ढाड घोटेर काम बाँकिको २ दिनमा एक दिन गित संगीत र एक दिन घर परिवार ॥ यसरि आफ्नो एक हप्ते योजना बनाउनुस खुशि रहनुहुन्छ ।

सुदिन पोखरेल ।

यहाँको चलन ।

यहाँको चलन ।

एउटा भिन्नै शैलिको गित संगीतमा लागेको थुप्रै भएछ । यो लामो समयमा नेपाली संगीतको आकास उज्यालोबाट अँध्यारो भएको पनि देखियो । कुरो त्यो बेलाको हो जब मित्र गिरिस र प्रनिल दाईले मलाई म यस्तो छु म त्यस्तो छु भन्ने गितमा एक हरफ गाउन लगाए । यो मेरो लागी ठुलो अवसर थियो । गिरिसलाई बिराटनगरमा भेट्दा उसले मेरो संगीत प्रतिको चाख देखेर सहयोग गर्छु भन्या थियो । उसले गर्यो पनि ।् गितमा हरामि छु भन्ने शब्दको प्रयोगले धेरैको दिमाग घुम्यो । तर हरामि भनेको युवा पुस्तामा धेरै चलेको शब्द थियो धेरैले बुझेनन् बुझे पनि बुझ पचाए तर युवा पुस्ताले बुझे र गाउदै हिडे । एलबम बजारमा आउदा सम्म नेपाली र् RAP संसार फस्टाउन थालेको थियो । Shez the Bomb , Chyangba Pahilo Maya जस्ता हाम्रा गितलाई सबैले मन पराए । फेरि म Remix को पक्का बिरोधि राजु दाईको बिशेष अनुरोधमा गरिउको थियो । वहाँले खुब सहयोग गर्नु भएको थियो मलाई अमितलाई र आसिफलाई पालाको पैंचो तिरेउँ । म यस्तो छु ताका नेपाली आधुनिक गायन तर्फका अग्रजहरुले आए संस्कृति बिगार्ने गायक भनेर हामिलाई भन्नु भएको मलाई याद थियो । म एकदमनै ईख लिने मान्छे त्यो संबोधन म कहिले पनि बिसर्िन्न । पछि जब हाम्रो गितहरु चल्यो वहाँहरुले फोनका फोन लगाउन थाल्नु भयो सुदिन जि यसो RAP गाईदिनु पर्यो । वहाँहरुको नजरमा RAP संगीत खालि ठाउँ भर्न लाई हो । हाँस पनि उठ्यो मेलै वहाँहरुको अनुरोधलाई ठाडौ अस्विकार गरे र भने RAP एउटा भिन्ने शैलिको संगीत हो खालि ठाउँ भर्ने माध्यम होईन । अप्ठेरो थियो यो माहोल किन भने नेपालमा तिन ताका REMIX का REMIX गितहरु बन्न थालेका थिए तर हामिले सबै अनुरोधहरुलाई वास्ता गरेनौ । अर्को एलबमको तैयारिमा लाग्यो । पहिलो माया भन्ने गितको सफलता पछि आसिफ पुर्ण रुपमा युनिटि संग आबद्ध थियो । अनि आसिफले एलबमको नाम अगाडि ल्यायो । ब्याकरण अफ र् याप वाह भन्यौ मैले र अमितले किनभने केहि अरौटे भरौटेहरुलाई सम्झाउनु थियो र् याप भनेको के हो भनेर र नेपाली शब्दमा र् याप कसरि लेख्ने र गाउने भनेर । साँच्चै भन्ने हो भने हाम्रो प्रयोग चल्यो । त्यसपछि फोन आउन छाड्यो केहि हद सम्म हामि Success भयौं जस्तो लाग्यो । सबै गितलाई दर्शश श्रोताहरुले मन पराईदिनु भयो । चुनौति झन थपियो । चलचित्रमा गित बनाउने अनुरोधहरु आयो । सिमोस सुनुवारको चलचित्र मिशन पैसाको साउण्ड ट्रयाक बनाउदा साहै मज्जा आयो । गित चल्यो तर नेपाली चलचित्र क्षेत्रका केहि निर्देशकहरुको मनमा पनि ठुलो भ्रम रहेछ खालि ठाउँ भर्नुस न भन्ने अनुरोध लिएर आउनु भयो वहाँहरुलाई पनि र् याप को अर्थ सम्झाउन सफल भयौं हामि ।

अब अहिले नयाँ एलबम बनाउने सुरमा छौं हामि ब्याकरण भाग २ तर म्युजिक ईन्डस्ट्रिको अवस्था देख्दा अलि समय लागेको हो । खत्तम छ अब जुन देशमा संगीतीक अवार्डमा गायकहरुले एस एम एस को भरमा अवार्ड जित्छन् जसको धेरै एस एम एस त्यो सर्वोत्कृष्ठ गायक त्यो देशको म्युजिक ईन्डस्ट्रिको हालत के होला आफै अनुमान गरौं ब्याकरण भाग १ का प्राय सबै गितको भिडियो हामिले आफ्नै पैसाले गरेउँ पैसा कहाँ बाट ल्यायौं पैसा कन्सर्ट गरेर जम्मा गर्दै गरेउ्रँ अब यो कुरा कसले बुझ्ने फेरि यो एल्बम हिट फ्लप भन्ने ANALYST हरुको भिडछ नेपालमा , म भन्छु के का आधारमा वहाँहरु यो बिशलेषण गर्नु हुन्छ , म्युजिकमा पि एच डि को छ नेपालमा ल देखाउनुस मलाई । अहिले नेपालमा जो संग खल्तिमा पैसा छ र जो अलि अलि गित गाउन सक्छ त्यसको एलबम हिट पनि हुन्छ त्यसले अवार्ड पनि जित्छ । तितो सत्य ।

हाम्रो एलबम बन्दैछ समसामयिक बिषयमा केन्द्रित छ हाम्रँे नया प्रस्तुति सर्बप्रथम त ब्याकरण १ को अभियुक्त भन्ने गितको भिडियो बनाउदैछौं । हो ढियो भयो एल्बम गर्न तर ढिलै भएपनि केहि नयाँ हुनेछ ।

प्रतिक्षु गर्नुहोला ।

सुदिन



्

खै के भनु ।

आज हरितालिका तिज समस्त दिदि बहिनिहरुमा तिजको शुभकामना
तर आज म तिजको कुरा गर्दिन । अरु कुरै गर्छु ।

५३ । ५४ साल देखि नेपाली गित संगीतमा लागियो प्रत्यक्ष रुपमा सुगम संग मिलेर त्यो थियो बेला । पछि गिरिश र प्रनिल दाईले मलँई अवसर दिएर नेपाली र् याप तिर प्रवेश गरें । राम्रै अवसर दिएका हुन् पहिलो गितनै चल्यो चल्यो के भन्नु धमाकानै भयो । त्यो बेलाको समय भिन्नै थियो । फस्टाएको थियो नेपाली सांगीतिक संसार गायक कलाकारहरुले पनि राम्रै कामाउथे र कम्पनिहरुले पनि राम्रै ब्यापार गर्थे पाईरेसि थियो तर अहिलेको जस्तो थिएन तर भए पनि फरक पर्दैन थियो किनभने देशको अवस्था राम्रो थियो । सांगीतिक कार्यक्रमहरु थुप्रै हुन्थे । म सम्झन्छु हाम्रो She's The Bomb च्याङ्ग्बा , आँखाभरि , पहिलो माया भन्नै गितहरु प्रख्यात भएको बेला महिनामा ३ वटा सांगीतिक कार्यक्रमहरु गरिन्थ्यो । धेरै पहिले पनि होईन भन्या ३ बर्ष अगाडिको कुरा तर देशको राजनितिक खिचातानिले कसरि सबै क्षेत्रलाई असर गर्छ भन्ने जलन्त उदाहरण अहिले देख्न सकिन्छ । चलेका कालाकारहरुलाई त्यो बेला भ्याई नभ्याई थियो राजधानिमा यति धेरै कार्यक्रम हुन्थ्यो के भन्ने । तर अहिले खै कार्यक्रमहरु । खै रात्रि जिवन रात्रि जिवन ठप्प नै भयो । रात्रि जिवन हुनुपर्छ भन्ने सोच राख्ने मान्छे हुँ म । अब किन छैन भन्दा सुरक्षा छैन त्यसैले सुरक्षा दिने कसले सरकारले तर सरकारको कुरा गर्ने हो भने भो नगरौं होला कति गालि गर्ने कुकुरको पुच्छर बान्गोको बान्गो । यो कुराहरु किन गरिरहेको छु भने श्रोताहरु म्ाझ नयाँ एल्बम पस्कने तैयारिमा लागेको बेलमा यो सोच आएको हो । हुनत मेरो संगीत एउटा पेशा नै हो तर यो मौसमे खेति झै छ दशै तिहार नयाँ बर्षमा सम्झन्छन् आयोजकहरुले । तर उनीहरुको पनि आफ्नै बिडम्बना छ केहि दिन अघि एकजाना आयोजक संग कुरा भएको थियो मेरो उसले आफ्नो पिडा सुनायो सुदिन जि अब प्रायोजकहरु नै मान्दैनन् कार्यक्रम गर्न अनि कलाकारहरुलाई उनीहरुको पारिश्रमिक नदिई पठाउन नराम्रो लाग्छ उ कुनै बेला राजधानिमा थुप्रै कार्यक्रम गथ्र्यो । अहिले उ अर्कै ब्यापारमा ब्यस्त छ र राम्रै गरिरहेको छ । तर यो संगीतको नशा यस्तो हुदो रहेछ कि के भन्ने

यि सबैको गाँठो जोडिएको छ ओह्ालो लागेको नेपाली राजनिति संग । केहि दिन अघि खेलकुद समाचारको पालो कुर्दा नेपालको बर्तमान अवस्थाको समाचारले झन दिक्क पार्यो । नेपाल बिश्व बरियतामा पछाडिबाट १० औं स्थानमा छ अब हामि सोचौ हामि कता छैंा भनेर । हरे … दिक्क लाग्छ । त्यहि पनि पापि पेटको सवाल छ काम गर्नै पर्यो राम्रँे लाउनै पर्यो खानै पर्यो र खुशि हुनै पर्यो आफ्नै देशमा बसेर …। अब के लेखौं । यो राजनिति र समसामयिक कुरा रबर जस्तो जति तन्कायो त्यति तन्काउन मिल्ने भनौं हिन्दि सिरियल जस्तो घरमा आमाले हेरेको देख्छु कहानि जाहाँको त्यहि हुन्छ तन्काको तन्कै ।

ल अब लागियो समाचार पढ्न
सुदिन